روبه فردا 1

در مورد مناظره اطاعت و زاکانی

مناظره های سیاسی برنامه «به سوی فردا» از جمله برنامه های جذاب و پرطرفدار صدا و سیما است که بینندگان فراوانی را جذب کرده است. در حقیقت این شیوه رویارویی آراء را باید دنباله مناظرات انتخاباتی دهمین دوره ریاست جمهوری دانست. مناظره های ابتکاری خردادماه88 که به واسطه بعضی بداخلاقی های صورت گرفته در خلال آن، خیلی زودتر از آن که حدس زده می شد در جایگاه متهم اصلی التهابات پس از انتخابات قرار گرفت و با وجود تاکیدات مقام معظم رهبری که خواستار تداوم آن پس از رفع نواقص، مدتی از لیست برنامه های صدا و سیما حذف شد. آن هم درست زمانی که برخی از طرفداران کاندیداهای معترض به دنبال مجالی برای بیان انتقاداتشان می گشتند و بسیاری دیگر تشنه پاسخ ابهاماتشان بودند و اگر چنین مجالی ادامه می یافت، شاید آتش فتنه ای که در فضای غبار آلود و پر ابهام شعله می کشید، زودتر از اینها و به مدد اطلاع رسانی و آگاهی بخشی صدا و سیما، خاموش می شد.

به هر حال مدتی است که صدا و سیما برای جبران  مافات، پخش مناظره ها را با عنوان رو به فردا شروع کرده که آخرین برنامه آن با حضور دکتر زاکانی نماینده اصولگرای مجلس هشتم و دکتر اطاعت استاد دانشگاه و حامی جدی موسوی در انتخابات88، پنجشنبه شب پخش شد.

برنامه پیشین شاید جدی ترین مناظره های انجام شده در سری برنامه «به سوی فردا» بود. از این جهت که فرد دعوت شده برای مناظره با دکتر زاکانی نه یک اصولگرای منتقد نظیر علی مطهری و خوشچهره و نه یک اصلاح طلب معترض نظیر کواکبیان بلکه یک مخالف وضع موجود –به زعم خودش- بود که از همان ابتدای مناظره به متفاوت بودن خودش با سایر میهمانهای برنامه در شبهای گذشته اشاره کرد. حضور یک میهمان متفاوت، نوید مناظره ای خوب و دیدنی را می داد اما سخنان مغشوش و بدون سند یکی از طرفین مناظره خط بطلانی بر این امید واهی کشید و مناظره را در عین جذابیت ظاهری به مجادله ای بی نتیجه تبدیل کرد. در مورد این مناظره می توان به نکاتی اشاره کرد که رفع نواقص آن می تواند برنامه های بعدی را از درافتادن در این وادی بی نتیجه برهاند.

ادامه مطلب...